Streefbeeld

In 2040 leven we hartstochtelijk mee met onze sporters. Vol passie moedigen we onze helden aan. We voelen ons verbonden met ons land, onze club, onze sporters en met duizenden mensen zoals wij. Als supporters steunen we onze helden, waar en wanneer het maar kan. Dankzij een oneindige stroom aan video’s, foto’s en nieuwtjes die topsporters, sponsoren en supporters via sociale media delen, volgen we onze favoriete sporters en gamers 24/7.

Met hologrammen, virtual reality en augmented reality Techniek waarmee aan een weergave van de realiteit virtuele elementen kunnen worden toegevoegd. (Techniek waarmee aan een weergave van de realiteit virtuele elementen kunnen worden toegevoegd.) beleven we de wedstrijd ook thuis alsof we tussen de spelers en de andere supporters staan. Tijdens de wedstrijd ontvangen we extra informatie, zoals spelersdata en hoogtepunten van onze favoriete sporters. Als twaalfde man krijgen we een stem: via een supporterspoll laten we de trainer weten wie er volgens ons gewisseld moet worden.

Het juist voorspellen van uitslagen is in 2040 een sport op zich: de loterijen draaien topomzet. Nederland is ook dé plek voor grote internationale sportevenementen. Het zijn totaalbelevenissen, aantrekkelijk voor iedereen. In dit perspectief hoeven we in 2040 niets van onze favoriete sport, sportclub of sporter te missen.

Sport en bewegen in dit perspectief

In dit perspectief gaat het om de beleving van sport. Sport is meeleven en beleven, reallife of virtueel. We zijn allemaal hartstochtelijke fans voor het leven.

Strategie gedragen door media en evenementenorganisaties

Dit perspectief wordt gedragen door media, evenementenorganisaties en innovatieve bedrijven. Ook provincies en de grote steden zien kansen als het gaat om regionale of citymarketing. De overheid brengt (inter)nationale private partijen bijeen. Steden en evenementenorganisaties werken intensief samen om grote evenementen naar Nederland te halen. Commerciële partijen nemen de organisatie van evenementen van sportbonden over.

Voor iedere sport, fysiek of virtueel, is er wel een (pop-up)evenement. Deze evenementen vinden plaats op locaties, mobiel of multi-inzetbaar, waar alles draait om de beleving van de sport. De verkoop van mediarechten levert de sportsector extra geld op. Regels van sporten zijn aangepast aan de media-eisen: alle wedstrijden zijn snel en spectaculair. Virtuele sport draagt bij aan de beleving van fans. Wereldwijd zijn een paar grote bureaus overgebleven die alle mediavormen bestrijken. Met toekomstige vormen van vlogging en Instagram bieden individuele sporters, gamers en bezoekers hun volgers daarnaast de mogelijkheid om dag in dag uit met hun eigen idolen mee te leven.

Medestanders voor media en evenementenorganisaties

  • De supporter die zijn hart kan ophalen aan een groot en divers aanbod van (virtuele) evenementen.
  • Sponsoren, omdat zij hun naamsbekendheid vergroten en zo meer winst kunnen maken.
  • Topsporters en gamers, omdat zij veel gelegenheid krijgen om met steun van hun supporters prestaties neer te zetten en geld te verdienen aan hun exposure.
  • Lokale ondernemers, omdat de vele bezoekers extra uitgaven (eten, overnachtingen, winkelen, enz.) doen in de stad.
  • (Innovatieve) bedrijven, omdat die geld verdienen door in te spelen op de behoefte van een totaalbeleving en de veranderende rol van de (virtuele) media.
  • Vrijwilligers die zich graag inzetten voor een groot sportevenement.
  • De veiligheids- en bewakingsbranche, omdat hun inzet vaker gewenst is bij grote evenementen en daardoor zal groeien.
  • Vervoersmaatschappijen, omdat zij meer verdienen aan het toegenomen vervoer van de toeschouwers.

Rekening houden met mogelijke weerstand

  • Mensen en (overheids)organisaties die niets hebben met sportbeleving. Zij vinden iedere euro die hiernaartoe gaat verspild.
  • Omwonenden, omdat zij overlast ervaren van bezoekers, de vervoersstromen en afzettingen bij evenementen op de openbare weg (zoals wandel-, hardloop- en wielerevenementen, enz.). En minder onschuldig: het slopen van horeca en stadscentra na ‘het vieren van een overwinningsfeestje’.
  • De politie, omdat zij vaker ingezet gaan worden als ordehandhaver.
  • Topsporters/-trainers en gamers die moeite hebben met alle exposure, omdat ze veel in de spotlights staan en continue prestatiedruk voelen.
  • Publieke media, omdat zij de grote geldsommen die omgaan in de sport en die met mediarechten gemoeid zijn, niet kunnen opbrengen.
  • Sportbonden en -verenigingen die organisatorisch niet de capaciteit hebben om mee te komen in de commerciële ontwikkelingen, omdat zij dan niet profiteren van verwachte mogelijke (leden)winst en bang zijn hun positie in hun sporttak kwijt te raken.
  • Critici op het gebied van good governance, omdat zij vrezen dat commerciële belangen de ethische belangen wat betreft doping, match-fixing en gokken zullen overheersen.
  • Milieuorganisaties, omdat zij de toegenomen vervoersstromen en gebruik van wegwerpmaterialen als risico zien voor milieuvervuiling.

Belangrijke dilemma’s binnen dit perspectief

  • Het meeleven met topsporters schept vaak een onderlinge band, maar het vergroot soms ook de afstand tussen mensen (denk aan de fans van Ajax en Feyenoord) en tussen bevolkingsgroepen (denk aan Turkse Nederlanders die het Turkse elftal steunen op het WK). Moet het klassieke idee van het ‘Oranjegevoel’ dat alle inwoners van Nederland verbindt, in ere worden hersteld, of moet juist worden gezocht naar nieuwe flexibeler verbindingen?
  • Het fysiek aanwezig zijn bij sportevenementen wordt steeds meer vervangen door het volgen van sport via diverse media. Daarmee verandert ook de collectieve beleving van sport. Is het meeleven via het beeldscherm de toekomst van het meeleven, of moet juist meer worden ingezet op fysieke aanwezigheid van ‘de twaalfde man’?